راهنمای کود دهی زیتون

درخت زیتون دارای یک سیستم رادیکال فراوان است که از رطوبت سرزمینی به روشی عالی استفاده می کند. برگهای آن چرمی است و دارای پارچه ضخیم مومی ، کرکی متراکم و روزنه های کوچک فرو رفته در قسمت زیرین است. آنها در مقایسه با سایر محصولات باغی تعرق را کاهش می دهند ، از دست دادن آب را کاهش می دهند و مقاومت گیاه را در برابر شرایط خشک افزایش می دهند.

با وجود مقاومت درخت زیتون در خشکسالی ، آب عامل اصلی محدود کننده تولید زیتون است ، به طور خاص:

● در مناطقی که میزان بارندگی سالانه کم (میزان بارندگی) (کمتر از 400 میلی متر)
● در مناطقی با زمستان مرطوب اما تابستان خشک
● در زمین های ماسه ای و ماسه ای سبک
… در زیتون سفره
درختان زیتون طی چرخه رویشی سالانه مراحل مشخصی را ارائه می دهند ، جایی که نیاز آنها در آب به حداکثر می رسد و کفایت رطوبت سرزمینی تأثیر تعیین کننده ای بر کمیت و کیفیت تولید نهایی دارد:

مرحله تمایز جوانه های گل (فوریه – مارس) – باران های زمستانی
● مرحله قبل از شکوفایی (آوریل – مه) – باران زمستانی / آبیاری در صورت زمستان خشک
● مرحله از تنظیم میوه تا سخت شدن هسته (اردیبهشت – خرداد) – آبیاری
stage مرحله تولید روغن زیتون (آگوست – سپتامبر) – آبیاری

N ازت
نیتروژن مهمترین و غیر قابل تعویض ترین عنصر غذایی برای رشد رویشی و باروری باغ زیتون است.

… این باعث پوشش گیاهی می شود ، که برای تشکیل اندام های تولید مثل و رشد میوه ضروری است.
● این تعداد جوانه های گل که گل آذین می دهد را افزایش می دهد
● باعث شکل گیری گلهای عالی می شود ، در نتیجه باعث افزایش لقاح و تنظیم میوه می شود
number باعث افزایش تعداد و وزن میوه می شود ، در نتیجه عملکرد افزایش می یابد
● در ترکیب با شستشوی منطقی و آبیاری ، باعث کاهش جایگزینی درختان زیتون می شود
درختان زیتون مقادیر زیادی نیتروژن را از خاک در طول سال جذب می کنند ، اما به ویژه آنها در مراحل خاصی از چرخه رویشی و تولید مثل سالانه خود برای این عنصر بسیار خواستار و ابراز گرسنگی واقعی هستند.

● در دوره تمایز ریخت شناسی جوانه های گل (فوریه – مارس)
● در دوره شکوفایی – تنظیم میوه (آوریل – مه)
● در دوره سخت شدن هسته (ژوئن – ژوئیه)
تأمین کافی نیتروژن به باغ زیتون ، در طی مراحل شرح داده شده در بالا ، تأثیر کمی بر کمیت و کیفیت محصول نهایی دارد.

فسفر P
فسفر جز component آنزیم ها و پروتئین های مهم درخت است. این به طور مستقیم یا غیرمستقیم در یک سری فرآیندهای متابولیکی و به طور خاص در فرآیندهای مربوط به تولید مثل و انتقال انرژی نقش دارد. غلظت بالای فسفر در بافتهای جوان در حال رشد یافت می شود.

از منظر عملکردی:

● انرژی مورد نیاز درخت را برای تمام فعالیتهایش تأمین می کند.
● به شکل گیری ریشه و چوب کمک می کند.
● به تنظیم میوه ، حفظ قوی آنها و زودرس تولید کمک می کند.
اگرچه در بیشتر سرزمین های یونان عامل محدود کننده ای برای رشد درخت زیتون محسوب نمی شود ، اما تجویز فسفر در باغات زیتون آبیاری که با کودهای غنی ازت ازت تحت درمان قرار می گیرند و برای ارقام سفره زیتون ، عامل مهمی برای اندازه ، وزن ، زودرس و کیفیت ویژگی های میوه. در باغ های زیتون دیم و به طور خاص در خاک غنی از کربنات کلسیم (CaCO3) باید آن را تجویز کنید و در فواصل زمانی منظم داده می شود ، به طوری که سطح بالای حاصلخیزی خاک حفظ می شود.

پتاسیم K
پتاسیم ، مشابه نیتروژن ، عنصری غیر قابل تعویض برای درختان زیتون است. این تحرک بالا در بافت ها و ساختارهای زیر سلول است و در بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی شرکت می کند. این در فعال سازی بسیاری از آنزیم ها ، در تولید و انتقال محصولات فتوسنتز ، در جذب و استفاده از آب و در تعادل آب درخت نقش دارد. در نتیجه عملکرد چند بعدی ، کافی بودن آن در درخت زیتون:

size اندازه و وزن میوه را افزایش می دهد
the محتوای روغن میوه را افزایش می دهد
characteristics ویژگی های کیفی روغن را بهبود می بخشد
the مقاومت درختان در برابر خشکسالی ، سرما و حملات دشمنان و بیماری ها را افزایش می دهد
درخت زیتون به طور خاص در طول دوره رشد و بلوغ میوه که بیش از 60٪ پتاسیم موجود به میوه مهاجرت می کند ، نیازهای سالانه به پتاسیم را افزایش داده است.

در ارقام تولید کننده روغن مصرف پتاسیم در مقادیر مساوی با نیتروژن ضروری است ، به ویژه در سالی که افزایش تولید میوه انتظار می رود ، بنابراین از تولید میوه های کوچک جلوگیری می شود ، تولید روغن افزایش می یابد و مواد مغذی فرسوده می شود درختانی که منجر به تحمل متناوب می شوند کاهش می یابد.

در ارقام جدول ، برای دستیابی به تولید مطلوب و بهبود خصوصیات کیفی میوه ، سالانه پتاسیم اعمال می شود.

B بور
بور مهمترین عنصر کمیاب برای درختان زیتون و مهمترین عنصر برای تشکیل گل و رشد نرم فرآیندهای باروری و میوه دهی است. این ماده در انتقال کربوهیدراتها در داخل درخت ، سنتز هورمونهای گیاهی ، رشد بافتهای جوان ، تولید گرده و جوانه زنی و در رشد میوه شرکت می کند. کمبود بور بیشترین کمبود مواد مغذی درختان زیتون را تشکیل می دهد و مستقیماً بر باروری باغ زیتون تأثیر می گذارد ، در نتیجه تولید به طور چشمگیری کاهش می یابد.

تجویز بور به صورت بوراکس (250-400 گرم درخت) ، یا با استفاده از کودهای پیچیده حاوی بور ، در کوددهی اولیه درختان زیتون ، به همان میزان اسیدی مرطوب ، مانند خاک آهکی ضروری است.

محلول پاشی محلول پاشی با بور در هنگام شکل گیری پوشش گیاهی جدید و در آغاز شکوفایی نیز نتیجه مثبتی دارد.

مرحله تمایز جوانه گل (فوریه – مارس)
کفایت عناصر مغذی و به ویژه نیتروژن ، پتاسیم ، بور و رطوبت سرزمینی در این مرحله:

● مازاد کربوهیدرات ایجاد می کند و تمایز جوانه گل را افزایش می دهد
the شروع پوشش گیاهی جدید را که برای تشکیل اندام های تولید مثل و رشد میوه بعداً ضروری است ، تسریع می کند
the تشکیل شاخه های سالانه را افزایش می دهد که برای تولید میوه سال آینده ضروری است
نیازهای مغذی این دوره با استفاده به موقع از کودهای اساسی در زمستان (دسامبر – فوریه) پوشش داده می شود

مرحله شکوفایی – تنظیم میوه (آوریل – مه)
نیازهای درختان در عناصر مغذی و به طور خاص در نیتروژن ، فسفر و بور افزایش می یابد:

suکمبود نیتروژن در این مرحله باعث شکل گیری گلهای کامل می شود و باعث افزایش میوه ها می شود.
● بور باعث افزایش جوانه زنی گرده و پذیرش کلاله می شود ، در نتیجه باعث افزایش لقاح و تنظیم میوه می شود.
● فسفر انرژی لازم برای شکوفائی ، میوه دانه و رشد اولیه میوه را فراهم می کند ، در نتیجه تعداد میوه در هر گل آذین را افزایش می دهد.
نیازهای غذایی این دوره علاوه بر اسپری محلول پاشی با نیتروژن و بور ، باعث کوددهی اساسی زمستان (دسامبر – فوریه) می شود که روند شکوفایی و تنظیم میوه را افزایش می دهد.

مرحله رشد سریع میوه – سخت شدن هسته (ژوئن – ژوئیه)
پس از تکمیل میوه ، رشد هسته میوه شروع می شود ، و نیاز درختان در نیتروژن و آب و به تدریج همه عناصر مغذی افزایش می یابد ، تا اوج گیری تا سخت شدن هسته.

● مقادیر زیادی ازت ، پتاسیم و فسفر از برگها به میوه مهاجرت می کنند تا نیازهای تقسیم سلولی را افزایش دهند.
su کافی بودن مواد مغذی در این مرحله تأثیر تعیین کننده ای روی اندازه نهایی تولید میوه و روغن دارد.
در باغ های زیتون آبیاری ، نیازهای مغذی این دوره با استفاده از سطح کود کود نیتروژن در ژوئن پوشانده شده است.

مرحله رشد آهسته گوشت – شروع تولید روغن (آگوست – سپتامبر)
پس از سخت شدن هسته ، گوشت شروع به رشد می کند و به تدریج تجمع روغن زیتون در میوه مشاهده می شود (از ماه اوت). در این مرحله نیاز درختان به عناصر مغذی و به طور خاص در نیتروژن و پتاسیم افزایش می یابد.

●کمبود نیتروژن باعث افزایش اندازه و وزن میوه می شود. نیتروژن بیش از حد در این دوره می تواند تولید روغن را کاهش داده و بلوغ را به تأخیر بیندازد.
● پتاسیم محتوای روغن میوه را افزایش می دهد و خصوصیات کیفی را در ارقام سفره افزایش می دهد.
● فسفر باعث زودرس بلوغ ، افزایش وزن و بهبود رنگ آمیزی در ارقام جدول می شود.
در جدول و در رقم تولید روغن ، در سال افزایش تولید ، با استفاده از لقاح نیتروژن و پتاسیم ، نیازهای این دوره برآورده می شود.

(پایه – لقاح بالا)
nutrition تغذیه طولانی مدت درخت سیب با نیتروژن آهسته رهش
nutrition تغذیه کامل ، با توجه به نیاز محصول در هر مرحله رشد
● افزایش گلدهی و تنظیم میوه به دلیل تأمین درختان با هر دو شکل نیتروژن.
losses حداقل تلفات ناشی از شستشو و بخار شدن
● بهبود جذب آب و مواد مغذی
sol حلالیت فسفر بالا ، تا 90 ، برای تغذیه محصول در انواع خاک
● انعطاف پذیری در زمان استفاده ، و تامین نیتروژن تضمین شده در هر شرایط آب و هوایی.

(پایه – لقاح بالا)
● با عناصر اولیه (Ν، Ρ، Κ،) و ثانویه (S، Mg) و همچنین عناصر کمیاب (Β، Ζn) ، آنها یک تغذیه کامل برای درخت زیتون با تمام مواد مغذی لازم را فراهم می کنند
forms اشکال کاملاً قابل جذب از مواد مغذی و به نسبت تخصصی ، متناسب با نیازهای درخت زیتون
● محتوای نیتروژن آمونیاک بالا ، برای تغذیه طولانی مدت و برآورده سازی نیازهای محصول
● پتاسیم به صورت سولفات پتاسیم ، برای عملکرد بالاتر و کیفیت بهتر
sol حلالیت فسفر بالا ، تا 90 ، برای تغذیه محصول در انواع خاک
nutrition تغذیه اضافی با گوگرد برای استفاده بهتر از عنصر نیتروژن و کمیاب.

(لقاح اولیه)
composition ترکیب تخصصی ، متناسب با نیازهای غذایی زیتون.
● تمام مواد مغذی به شکلی در گرانول موجود است که می تواند توسط زیتون جذب شود.
supply تأمین سریع مواد مغذی محصولات.
content محتوای زیاد در نیتروژن آمونیاک ، آنها را برای لقاح اساسی زیتون ایده آل می کند.
sol حلالیت فسفر بالا ، تا 90٪ ، برای تغذیه محصولات در انواع خاک.
en غنی سازی اضافی با گوگرد برای استفاده بهتر از عناصر نیتروژن ، فسفر و کمیاب.